دیدگاه اسلام و طب سنتی و مدرن درباره عسل

عسل یکی از نعمت ­ های بزرگ الهی است که از فرآورده ­ های زنبور عسل به دست می ­ آید. خداوند متعال، عسل را شفا برای مردم می داند و این امر را نشانه ی روشنی برای اندیشمندان می شمارد: «فیه شفاء لِلناس إنَّ فِی ذلک لآیه لِقومٍ یتفکّرون». در حدیثی پیامبر ­ (ص) فرمودند : «هیچ مریضی، به مانند نوشیدن عسل شفا پیدا نمی­کند». در سال­های اخیر نشان داده شده که عسل تأثیر ممانعت کننده ای بر رشد شصت گونه باکتریایی اعم از هوازی ، بی هوازی،گرم مثبت و گرم منفی داشته است. همچنین اثرات ضد قارچی عسل بر روی تعدادی از مخمرها و گونه هایی از آسپرژیلوس و پنسیلیوم نیز گزارش شده است. در متون قدیم بیان شده که عسل زرد کمرنگ ( pall yellow honey ) از ناحیه attioca بهترین عسل است و ارسطو وقتی که درباره عسل بحث می­کند به عسل زرد رنگ به عنوان یک ماده مؤثر در درمان زخم­های چشم و زخم­های پوستی اشاره می کند. امروزه عسل straw berry-tree honey از منطقه sardinia یکی از بهترین عسل­های شناخته شده است که دارای بهترین خصوصیات درمانی است.